انواع سنگ‌های ساختمانی

تراورتن در رنگ‌های سفید، قرمز، خاکستری و کرم یافت می‌شود. کاربرد این سنگ، نماسازی داخل و خارج ساختمان است.
لازم به ذکر است که سنگ تراورتن بسیار شبیه به سنگ مرمر است. تنها تفاوت ظاهری قابل تشخیص بین این دو در این است که اگر هر دو سنگ را از پشت نگاه کنیم خواهیم دید که مرمر برخلاف تراورتن فاقد خلل و فرج بوده و رگه‌هایی در آن دیده می‌شود.

این سنگ از انواع سنگ‌های آذرین بوده و دارای استحکام، دوام و جلاپذیری بالایی است. از گرانیت خرد شده برای ساخت بتن و از سنگ ساختمانی آن برای بناهای یادبود، زیربنای تاسیسات، کف سازی و تزئینات داخل و خارج ساختمان استفاده می‌گردد.

از لحاظ زمین‌شناسی، سنگ لایم استون نسبت به سنگ‌های تراورتن و مرمر جوانتر بوده و در معرض فشار و دمای زیاد نبوده است. به همین دلیل، سنگی کاملا رسوبی محسوب می‌شود. نسبت به دو سنگ مذکور، سنگ لایم استون دارای بیشترین میزان جذب آب بوده و در برابر فرسایش، مقاومت کمتری دارد. قیمت مناسب و یکدستی در رنگ از مزایای سنگ لایم استون است. جذب زیاد آب و مقاومت کم در مقابل فرسایش نیز از معایب آن به شمار می‌رود. به همین جهت توصیه می‌شود که از این نوع سنگ تنها برای اماکنی که دور از رطوبت و فرسایش هستند، اسفاده شود.

توده سنگ‌های آهکی هستند که بر اثر عوامل درونی همچون دمای زیاد و فشار، مجددا متبلور شده‌اند. این سنگ تنوع رنگ پایینی داشته و اکثرا سفید و یا سفید با رگه‌هایی زرد رنگ است.

از انواع سنگ‌های دگرگون شده می‌توان سنگ مرمر را نام برد که در رنگ‌های سفید، زرد، قرمز، سبز، ارغوانی، سیاه و خاکستری است. از سنگ مرمر جهت تزئینات و نماسازی داخل ساختمان یعنی کف و دیوار و نیز کارهای هنری استفاده می‌شود.

سنگ صلصالی از خانواده سنگ مرمریت است. محبوبیت این سنگ به دلیل ظاهر زیبای آن یعنی وجود رگه‌هایی قرمز بر روی پس‌زمینه کرم، روشن و یاسی آن است.